Biomehanički principi Schroth metoda

Schroth metod je sistem vežbanja koji se primenjuje u savremenoj kineziterapiji kod skolioze. U ovom terapijskom pristupu analizira se deformitet trupa, kao pokazatelj deformiteta kičmenog stuba. Ustanovljeno je da uporedo sa translacijom, aksijalnom rotacijom i kolapsom kičmenih pršljenova, različite anatomske strukture trupa takođe podležu translaciji, aksijalnoj rotaciji i kolapsu jedna nasuprot druge. Šematski prikaz ovih mehaničkih promena kod skolioze dala je K. Schroth, i odnosi se na klasičnu jednostruku torakalnu, dekstrokonveksnu skoliozu, praćenu kompenzatornim, manjim, krivinama (Weiss, 2011).

Slika 1. Šema skolioze sa tri krivine.

U ovoj šemi, K. Schroth je podelila trup na tri imaginarna segmenta (Lehnert-Schrot, 1992):

segment vrata i ramenog pojasa, uključujući gornji torakalni region
glavni, torakalni segment
lumbalni segment i karlica (lumbo-pelvični segment)

Skolioza podrazumeva torziju (rotaciju oko uzdužne, vertikalne ose) kičme i trupa. Tri imaginarna segmenta se aksijalno rotiraju, kolabiraju u konkavnim zonama i dislociraju se jedan nasuprot drugom. Na primer, u slučaju dekstrokonveksne skolioze, „lumbo-pelvični segment“ rotira i dislocira se ulevo, a kolabira u svom desnom delu. „Glavni torakalni segment“ se rotira i dislocira udesno, kolabirajuci na levoj strani. „Segment vrata i ramena“ se deformiše slično kao „lumbo-pelvični segment“: rotira se i dislocira ulevo, kolabirajuci na desnoj strani. K. Schroth je ova tri segmenta kod normalne kičme opisala kao dobro centrirane pravougaonike, poređane jedan iznad drugog. Nastankom i progresijom skolioze ovi pravougaonici postaju trapezoidi, koji se lateralno dilociraju i rotiraju jedan nasuprot drugom. Individualno napravljeni, modularni mider pomaže u inicijalnoj korekciji deformiteta (Rigo&Weiss, 2008).

Principi Schroth metoda

Sa ciljem da povrati posturalni balans, Schroth metod podrazumeva sledeće principe korekcije (Clayton, 2005),(Filipović&Ciliga, 2010):

Aksijalna elongacija koju pacijent mora da postigne isključivo snagom sopstvenih misića trupa, održavajući što normalniji sagitalni profil.
Defleksija znači korekciju skolioze u frontalnoj ravni, a postiže aktivnim lateralnim pomeranjem različitih segmenata trupa.
Derotacija se postiže ekspanzijom kolabiranih zona „Schroth rotacionim disanjem“.
Facilitacija podrazumeva proprioceptivno razotkritivanje samom pacijentu postojeće „skoliotične ravnoteže“ kao pogrešne.
Stabilizacija se postiže izometrijskom kontrakcijom mišića grudnog koša tokom ekspiratorne faze disanja.

Povezani tekst: Schroth metod u terapiji skolioze

Literatura

Weiss HR. The method of Katharina Schroth-history, principles and current development. Scoliosis 2011;6(1):17.
Lehnert-Schroth C. Introduction to the three-dimensional scoliosis treatment according to Schroth. PHYSIOTHERAPY, LONDON 1992; pp. 810.
Rigo M, Weiss H. The Chêneau concept of bracing-Biomechanical aspects. Studies in health technology and informatics 135(2008):p303.
Clayton S. Schroth and CLEAR scoliosis treatment. J Orthop Sci 2005;10(2):200-5.
Filipović V, Ciliga D. Postural adaptation of idiopathic adolescent scolioses (IAS). Kineziologija 2010;42(1):16-27.